دیار من
اردستان از شهرهای شمالی استان اصفهان و دارای مرز مشترک با شهرهای نائین، نطنز و آران و بیدگل است. سرزمینی کهن به بعد تاریخ که قدمتی 2000 ساله دارد. این شهر را در قدیم ارگ دستان، ارگستان و آرد استان میگفتند. ساخت کنونی شهر را به اردشیر بابکان نسبت دادهاند. اردستان شهری تاریخی با 4000 اثر تاریخی و گردشگری می باشد که 39 اثر آن به ثبت فهرست آثار ملی ایران رسیده است. اردستان شهر منارهها، بادگیرها، کاروانسراها، مقبرهها، چشمهسارها و باغهای فراوان است. از جمله جاذبههای تاریخی شهر مساجد جامع اردستان، زواره و اونج، مسجد امام حسن و مسجد سام الدین زواره، قناتهای دو طبقه مون و اورونه، آتشکده مهر اردشیر، کاروانسرای ظفر بند و مقبره امیر اویس اردستان میباشد. گفته میشود این شهر زادگاه کاوهی آهنگر بوده است و چاه شگفت انگیز ارونه نیز توسط او حفر شده است. یک سوم اردستان کوهستانی و دو سوم آن کویر است لذا هم زیباییهای کویر و هم طبیعت دل انگیز کوهستانی را دارد. آب و هوای منطقه گرم و خشک می باشد. بدین سبب پوشش گیاهی آن فقیر و محدود به محصولاتی چون گندم، دانههای روغنی، جو و صیفی جات میشود. از گونههای درختی منطقه می توان انار، انجیر، بادام، گردو، پسته و سیب و از گونههای جانوری آن هوبره، آهو، روباه شنی، قوچ و میش، گرگ، خزندگان را نام برد. نژاد مردمان این سرزمین آریایی و زبانشان فارسی با لهجه اردستانی است. این شهر با طبیعتی چهار فصل، جاذبههای کویری و چشم اندازهای زیبای طبیعی، روستاهای خوش آب و هوا و نیز آثار تاریخی منحصر به فرد یک مقصد گردشگری کم نظیر است.